Transito di Mercurio sul Sole (parte III)

Transito di Mercurio sul Sole

Transito di Mercurio sul Sole (chapter III)

Transito di Mercurio sul Sole la storia fra scienza, astronomia, matematica and friends continua senza soste per approdare alla terza puntata: un altro transito di Mercurio sul Sole da ricordare si svolse in data astrale 7 novembre del 1677.
In particolare, fu osservato dall’isola di Sant’Elena, dal giovane Edmund Halley, papà della mitica cometa di Halley, da taluni, erroneamente peraltro, la cometa di Natale e/o la cometa che avrebbe condotto i Re Magi da Gesù Bambino, consentendo loro di fare visita al Messia portando in dono oro, incenso e mirra…

http://luigialfonsoviazzo.altervista.org/cometa-di-halley-la-stella-di-natale/

Questo era soltanto il quarto transito di pianeti interni mai visto, ma fu il primo osservato dall’inizio alla fine. Fu proprio grazie a questo evento, questo transito di Mercurio sul Sole,

Il transito di Mercurio sul Sole (parte I)

Keplero e Mercurio vedi transiti (II)

osservato dall’Isola resa celebre dall’ultimo esilio di Napoleone

Napoleone e le carte: un Solitario fantasma?

che si ebbe l’idea di utilizzare il transito di Mercurio per determinare l’unità astronomica, la distanza Terra-Sole. Il concetto non era completamente nuovo: l’astronomo scozzese James Gregory (1638-1675) l’aveva già proposto nel 1663. Ma mentre quello di Gregory era un semplice concetto, espresso in termini generali, Halley produsse un dettagliato piano  che poteva essere utilizzato e sul quale meditò per i successivi 40 anni. Nel 1716, quando aveva 60 anni, presentò infatti la sua proposta alla Royal Society. Una proposta che utilizzava il passaggio di Venere. La sua idea era di usare il passaggio di Venere sul Sole come metro per misurare la parallasse dello stesso Venere. Una volta conosciuta questa distanza, grazie alla terza legge di Keplero, si sarebbero potute calcolare le distanza di tutti gli altri corpi celesti.
Ma perché non usare Mercurio, il cui transito è più frequente di quello di Venere (circa 13 a secolo)? Il motivo risiede nel fatto che Mercurio è troppo vicino al Sole per poter effettuare una misura effettiva della parallasse.
Da segnalare poi il transito di Mercurio osservato dal capitano James Cook dalla Nuova Zelanda il 9 novembre del 1769, non tanto per i risultati raggiunti, quanto per il fatto che durante quel viaggio, successivamente, Cook scoprì le isole Admiralty e Society e scoprì l’Australia. Quel viaggio, peraltro, era iniziato per poter osservare, sempre nel 1769, il transito di Venere del 3 giugno sempre del 1769. Il fenomeno fu osservato dall’isola di Tahiti.I due transiti di Mercurio osservati da Charles Messier: nel 1782 e nel 1786 (con intervento di Lalande riguardo a quest’ultimo).
(continua)

News e spunti ulteriori su…

Calendario della Luna Verde

Photo by Luigi Viazzo with Huawei P 8 Lite

English Version

Another transit to remember took place on 7 November 1677. It was observed from the island of St. Helena, by the young Edmund Halley. This was only the fourth transit of internal planets ever seen, but it was the first observed from beginning to end. It was at this event that the idea of ​​using the transit of Mercury to determine the astronomical unit, the Earth-Sun distance, occurred. The concept was not completely new: the Scottish astronomer James Gregory (1638-1675) had already proposed it in 1663. But while Gregory’s was a simple concept, expressed in general terms, Halley produced a detailed plan that could be used and on which he meditated for the next 40 years. In 1716, when he was 60, he presented his proposal to the Royal Society.

A proposal that used the passage of Venus. His idea was to use the passage of Venus on the Sun as a meter to measure the parallax of Venus itself. Once this distance was known, thanks to Kepler’s third law, the distances of all the other celestial bodies could have been calculated.

But why not use Mercury, whose transit is more frequent than that of Venus (about 13th century)? The reason lies in the fact that Mercury is too close to the Sun to be able to make an effective measurement of the parallax. Then to signal the transit of Mercury observed by Captain James Cook from New Zealand on November 9th 1769, not so much for the results achieved, as for for the fact that during that trip, subsequently, Cook discovered the Admiralty and Society islands and discovered Australia.

That journey, however, began to be able to observe, again in 1769, the transit of Venus on June 3, again in 1769. The phenomenon was observed from the island of Tahiti. The two transits of Mercury observed by Charles Messier: in 1782 and in 1786 (with intervention by Lalande regarding the latter).
(to be continued)

Latina (Latinorum) versio

Alius meminisse transitu in MDCLXXVII. Observatum est a Novembre VII habuit locus in insulam S. Helenae et iuvenes Halley. Edmundi de transitu tantum quartus interiorem planetarum semper visa est, sed fuit ab initio, ut ante conservavi a consummare. Haec casu ad transitum habere ideam unitatis astronomicae Mercurium determinatur distantia Solis Tellurem. De conceptu non totaliter novum, Scotorum Gregorius, in astrologia idemque James (MDCXXXVIII-MDCLXXV) Stupebant autem omnes qui iam in prospectu MDCLXIII. Erat autem vir simplex conceptum, in quo fortasse expressit, a detailed productum consilium, ut possit esse Halley et quod parabat in altera XL annis. MDCCXVI Et cum esset LX quidem et alter praetor suos incitationem commendamus earumque propriis nostris dedimus. A usus in transitu Veneris et rogationem, quam phaenomenon, quod idea proprie designare MMIV astronomico. Eius erat ut sol in transitu Veneris per norma est ut metiretur parallaxeos ejusdem Venus. Distabat olim ob tertia Kepleri lege nemo poterat propter distantiam celesti.Ma uti cetera corpora Mercurium crebrius quam quorum transitu Veneris (XIII de decursum). Et quod latet in eo quod Mercurius est prope Solem esse poterit cum effectu, mensura parallasse.Da et nuntiaverunt in transitu Mercurii observentur a Capitaneo Iacobo Cook in Nova Zelanda in Novembre IX, MDCCLXIX, non propter eventus effectum, ut quod in illo itinere, deinde, inventa Cook Ammiralatus ad insulas, et inventa Societas Australia. Iter autem initium facere MDCCLXIX iterum in transitu Veneris Iuniis III semper observatum in MDCCLXIX. Res Mercurium transitus observari insula Tahiti.  Duo in Caroli Alpha et MDCCLXXXII MDCCLXXXVI (Alpha et cum interventu vero posteriori).
(continuat)

Transito di Mercurio davanti al Sole 11-11-2019 COSA USARE

Immagini by Wikipedia